Turbanowe Opowieści

Zwykły Zeszyt

W ciągu lat podróży i mieszkania poza granicami Polski udało mi się zebrać imponującą liczbę groteskowych historii i to właśnie im poświęcony jest ten podcast. Dziwna, bułgarska ciotka, tureccy kierowcy TIRa, boszniacki policjant już czekają na Ciebie i Twój rechot.

Категории: Комедия

Слушане на последния епизод:

Dzień dobry. Mieszkam w centrum Gazy, została zbombardowana nasza dzielnica i nasz dom. Nasza dzielnica została wyrównana z ziemią. Pół godziny przed bombardowaniem dzielnicy udało nam się cudem zabrać komórki i paszporty i wyjechać na południe Gazy, z myślą, że to bezpieczne miasto, ale niestety tak nie jest. Bo został zbombardowany dom naszego sąsiada tam. Ten dom jest czteropiętrowy, pod tym domem było sklep spożywczy, do którego mój najmłodszy syn zawsze chodził, żeby... z nadzieją, żeby coś kupić tam do jedzenia, ale zawsze nic nie było. Sytuacja jest tragiczna po prostu. Jesteśmy ostrzeliwani z różnych stron, z samolotów, artylerią i.... czy mamy jakieś pomocy z polskiego rządu? Niestety nic nie mamy. Następnego dnia wojny napisałem maila do konsulatu ambasady polskiej w Tel Awiwie, że (nawet wysłałem paszporty moje, dzieci i żony), że potrzebujemy ewakuować się, jesteśmy w bardzo niebezpiecznym miejscu. Nie dostałem żadnej odpowiedzi na ten mail. Mamy bardzo skromny kontakt z jedną panią z przedstawicielstwa polskie w Ramallah, ale ta pani nie może decydować o to, czy można ewakuować nas czy nie, bo decyzja należy do konsulatu, bo jest... podlegamy ambasadom polską w Tel Awiwie. Większości krajów świata, udało im się ewakuować swoich obywatelów, ale niestety Polska... aż do tego momentu nie udało jej się, ale nie wiem dlaczego. Rozmawialiśmy z konsulem, co jest z ewakuacją nas, bo w większości ludzi zostali ewakuowani stąd. Nic, cisza. Więc tylko czekamy i czekamy. Nie wiem, do kiedy mamy czekać. Przeżyliśmy pierwsze zbombardowanie naszej dzielnicy i zbombardowanie naszego sąsiada. Nie wiem, czy dożyjemy do jutra czy nie, bo bomby latają wszędzie. Niewyobrażalna sytuacja jest tutaj. Dostęp do szpitalów – nie ma. Bo w szpitalu tam pełno rannych i zabitych ludzi, nawet nie ma miejsca, jeśli ktoś zachoruje. Do pitnej wody też nie ma, do prądu nie mamy dostępu. Sieć komórkowa jest bardzo słaba. Internet działa jedna godzina dziennie, czasami nie działa. Sytuacja jest tragiczna. Zbombardują tutaj... zbombardowali kościoły, szkoły, szpitale, domy... Bombardują dzieci, kobiety, wszystko co się rusza. Wczoraj przyjechała do mnie rodzina mojego kolegi, polska rodzina, z Gazy do Rafah. Po drodze ich samochód został ostrzeliwany artylerią i ledwo ledwo po prostu udało im się, cudem przeżyć i dotrzeć do nas. Jest nas, niebezpieczna, tutaj sytuacja jest tragiczna. My apelujemy do rządu polskiego, do całego świata. Powstrzymajcie tę masakrę, co się dzieje w Gazie. Apelujemy do ambasady polskiej w Tel Awiwie. Ewakuujcie nas. Jesteśmy tutaj bardzo niebezpieczni. Nie możemy dalej czekać. Nie możemy czekać, aż spadnie na nas bomba i zabije nas wszystkich. Jesteśmy tutaj 28 osób, polskich obywatelstwo, obywatelów. W większości od nas to są kobiety i dzieci. Do kiedy mamy czekać? Prosimy o ewakuację. Już mamy dość tego.
dr Osama Abo Zebida